Ιστορική συνέχεια

Σωστά μου τα ‘μαθαν με το νι και με το σίγμα
στη λαϊκή, στο σωματείο, στη Λεωφόρο
όπου θες τα ίδια μου ‘παν.
Στην Αγορά, στην Σύγκλητο, στον Άρειο Πάγο
στην Ακαδημία, στα Κυκλώπεια Τείχη
στον λαβύρινθο του Μίνωα και πιο πίσω ακόμα
στα σπήλαια μέσα και πάνω στα κλαδιά των δέντρων.
Παντού τα ίδια μου έμαθαν
ποιο είναι το σωστό να διαχωρίζω
από το στρεβλό και το αλλόκοτο.
Φέρε μου ένα αρνί βυζανιάρικο
χαριτωμένο που να μην ενοχλεί διόλου
μονάχα να μασάει τα ζιζάνια μέσα από το χωράφι.
Κι άμα καθαρίσει το χωράφι και διασφαλιστεί η σοδειά
το σφάζω και το τρώω.
Δώσε μου ένα καλό πλατάνι δίπλα στο γάργαρο ρυάκι.
Η φλυαρία του
μ’ αποχαυνώνει κάτω από το λιοπύρι
στον ίσκιο του θα σταθώ να ξαποστάσω.
Κι άμα βγει το καλοκαίρι και σφίξει
ο Βοριάς τα δόντια
του δίνω μια και το φέρνω κατάχαμα
να ανάψει μια καλή φωτιά απ’ το παλιό πλατάνι.
Δώσε μου μια γυναίκα
να με κοιτά στα μάτια
στον ίσκιο μου να τρέμει γεμάτη προσμονή
και μουσκεμένα σκέλια.
Να την καβαλήσω
να την βιάσω
κι άμα μαζί της ξεμπερδέψω
και γίνει το κέφι μου
στην δίνω χάρισμα σου.
Τον αδελφό φέρε μου
να του γυρίσω το μαχαίρι στην κοιλιά
για δύο δεκάρες
την μάνα μου
να βγω από τα μέσα της
σέρνοντας κι αυτά μαζί μου
φέρε τον ξένο
να τον φιλέψω ψωμί και νερό
να σου τον κάνω σκλάβο.
Όλα σωστά μου τα ‘μαθαν
απ’ τα κλαδιά των δέντρων
μέχρι την Λεωφόρο.
Κοίτα να τα μάθεις κι εσύ
αν θέλεις να προκόψεις.
Κατάλαβες παιδί μου;

7 σκέψεις σχετικά με το “Ιστορική συνέχεια

      1. Εμείς, είμαστε παιδιά της εποχής μας. Καταγραφείς. Κι αυτό πρέπει να κάνουμε. Δεν γράφουμε βίους αγίων ούτε ποιηματάκια ημερολογίων. Να μην ψάξεις τίποτα. Να είσαι ειλικρινής στον ευατό σου. Χτύπα, χτύπα. Μπας και ξυπνήσουν

        Αρέσει σε 1 άτομο

Σχολιάστε